Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego (gonartroza) to choroba populacyjna, dotykająca dużą część społeczeństwa ze wzrastającą częstością występowania wraz z wiekiem. Choroba ta prowadzi do stopniowego uszkodzenia powierzchni stawowych, kości oraz miękkich struktur wewnątrzstawowych, takich jak łąkotki czy więzadła. Jest to choroba postępująca, a jej objawy stopniowo się nasilają.
Najczęstszymi objawami choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego są ból, sztywność, ograniczenie ruchomości stawu kolanowego, trzeszczenie lub skrzypienie podczas ruchu, obrzęk stawu i trudności w poruszaniu się. Objawy te pogarszają się podczas nadmiernego wysiłku fizycznego i zwykle są łagodzone przez odpoczynek. Charakterystyczny jest ból i sztywność stawu przy rozpoczęciu ruchu po odpoczynku.
Przyczyny choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego mogą być różnorodne:
- urazy stawu kolanowego w przeszłości
- nadwaga
- nieprawidłowe ustawienie kończyn dolnych – oś kończyn dolnych (szpotawa, bądź koślawa)
- wady postawy
- genetyka
- choroby układowe
- wiek
Diagnostyka choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego obejmuje badanie fizykalne, RTG stawu kolanowego, rezonans magnetyczny, a także czasem badania laboratoryjne, takie jak analiza krwi oraz płynu stawowego, jeżeli podejrzewamy choroby z grupy chorób reumatologicznych jako przyczynę postępującego zwyrodnienia stawu.
Leczenie nieoperacyjne choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego obejmuje zmniejszenie obciążenia stawu, wizyty u fizjoterapeuty, stosowanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych, a także wiskosuplementację, czyli podanie preparatu zawierającego kwas hialuronowy, który ma na celu zmniejszenie bólu i poprawę funkcji stawu kolanowego. Pomocne są również iniekcje PRP z blokiem czynnika zapalenia w celu zmniejszenia stanu zapalnego i pomoc w regeneracji.
Leczenie operacyjne choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego obejmuje różne procedury, takie jak artroskopia, osteotomia podkolanowa, czyli chirurgiczna zmiana osi kończyny w celu odciążenia chorego przedziału stawu kolanowego oraz protezoplastyka, czyli wymiana powierzchni stawowych jednego przedziału lub totalna – obu przedziałów stawu kolanowego. Po operacji konieczne jest leczenie rehabilitacyjne i ćwiczenia wzmacniające mięśnie oraz praca nad zakresem ruchomości.
Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego to choroba postępująca, która może prowadzić do znacznych ograniczeń funkcjonalnych. Wczesna diagnostyka i odpowiednie leczenie nieoperacyjne, takie jak fizjoterapia, farmakoterapia czy wiskosuplementacja, mogą pomóc w zahamowaniu lub spowolnieniu postępu choroby. W przypadku zaawansowanej choroby, leczenie operacyjne – takie jak protezoplastyka – może być konieczne.
W MIRAI obszarem kolana zajmują się:
Tomasz Szymański – opracowanie materiału na stronie
Michał Drwięga
Konrad Słynarski
Agnieszka Wintrowicz
Karol Kosterna
Bartosz Dominik
Patryk Ulicki
Dariusz Grzelecki
Michał Bartoszewicz
Anna Krześniak
Zapraszamy!