Bark zamrożony to stan zapalny torebki stawowej stawu ramiennego, w wyniku którego dochodzi do jej przykurczu i zesztywnienia, co skutkuje znacznym ograniczeniem zakresu ruchu.
Choroba występuje u ok. 3% społeczeństwa, w większości dotyczy kobiet w wieku 40-70 lat.
Etiologia nie jest znana, jednak częściej występuje u Pacjentów z chorobami metabolicznymi, takimi jak cukrzyca oraz z zaburzeniami hormonalnymi np. tarczycy, czy też z chorobami serca.
Wyróżniamy dwa typy tej choroby: pierwotny – idiopatyczny i wtórny – wynikający z uszkodzenia/zwyrodnienia ścięgien stożka rotatorów, przewlekłego konfliktu podbarkowego, przebytego urazu lub operacji lub zwyrodnienia stawu.
Objawy barku zamrożonego
Przebieg choroby charakteryzuje się trzema fazami:
- Początkowej – bólowej, fazy zamrożenia i rozmrażania. Faza ta trwa około 3-6 miesięcy i charakteryzuje się silnymi dolegliwościami bólowymi z powolnym ograniczeniem zakresu ruchu.
- Faza druga to faza znacznego ograniczenia ruchomości z ustępowaniem dolegliwości bólowych. Utrzymuje się od 3 do 10 miesięcy.
- W fazie trzeciej dochodzi do stopniowej poprawy zakresu ruchu – może trwać nawet do 24 miesięcy.
Pacjent zgłasza ciągły ból nasilający się w nocy, często promieniujący wzdłuż ramienia, ograniczenie zakresu ruchu.
Diagnostyka
W badaniu klinicznym lekarz stwierdza ograniczenie ruchu stawu, najczęściej zgięcia i rotacji zewnętrznej, zwiększone napięcie mięśni po stronie chorego stawu, zanik mięśnia naramiennego oraz poczucie trzeszczenia przy próbie ruchu.
Rozpoznanie stawia się na podstawie badania klinicznego oraz wywiadu. Wskazane jest wykonanie badania RTG celem różnicowania z chorobą zwyrodnieniową.
W przypadku podjęcia decyzji o leczeniu operacyjnym zaleca się wykonanie badania rezonansu magnetycznego.
Leczenie barku zamrożonego
Choroba ustępuje samoistnie po ok. 12-24 miesiącach. Leczeniem z wyboru jest leczenie zachowawcze, polegające na rehabilitacji z zastosowaniem ćwiczeń w zakresach do granicy bólu. Dodatkowo zalecane jest stosowanie leków przeciwbólowych oraz przeciwzapalnych.
Okresowo można stosować iniekcje dostawowe steroidowych leków przeciwzapalnych.
W przypadku braku poprawy lub ograniczenia funkcjonowania nieakceptowalnego przez Pacjenta, można rozważyć decyzję o leczeniu operacyjnym.
Jest to krótki zabieg artroskopowy, trwający ok. 60min. Wykonywany w znieczuleniu ogólnym polega na wykonaniu kilku niewielkich cięć skórnych. Operacja polega na uwolnieniu torebki stawu, tzw. kapsulotomii, która umożliwia zwiększenie zakresu ruchu. Warunkiem uzyskania efektu jest rozpoczęcie intensywnej rehabilitacji bezpośrednio po operacji.
Istnieje ryzyko nawrotu choroby.
W MIRAI obszarem barku zajmują się:
Bartosz Dominik – opracowanie materiału na stronie
Michał Drwięga
Zapraszamy!
